برنج کامفیروزی در ژاپن به صورت فله ایی به فروش می رسد

بنابراین، ارزیابی نقش برنج کامفیروزی در زمینه معاصر ژاپن، کار دشواری است. ارزیابی تأثیر بالقوه آزادسازی بر بازار برنج به همان اندازه مشکل ساز است.

در حالی که کشاورزان آمریکایی به سهمی از بازار داخلی ژاپن امیدوارند، بسیاری به تفاوت‌های مصرف داخلی در دو کشور اشاره کرده‌اند.

در دهه‌های اخیر، تبلیغات رسانه‌ای برای برنج در ایالات متحده، خواص برنج دانه بلند و کرکی که به هم نمی‌چسبد را تمجید کرده‌اند.

در مقابل، مصرف کنندگان ژاپنی برنج چمپا دانه کوتاه و چسبناک را ترجیح می دهند که نیازهای تولید سوشی و دیگر جنبه های غذاهای ژاپنی را برآورده کند.

اگرچه مقداری برنج چسبنده در ایالات متحده کشت می‌شود، به‌ویژه کوکوهو رز، اما این سوال وجود دارد که آیا بسیاری از 11000 برنج‌کار آمریکایی به کشت برنج دانه کوتاه روی خواهند آورد یا خیر.

رشد واریته‌های برنج مانند کوکوهو رز خطرات بیشتری را به دنبال دارد، زیرا معمولاً به 160 روز برای بلوغ نیاز دارند، در مقابل 130 روز برای سایر محصولات برنج.

برخی مخالفت کرده اند که تغییرات در سیاست برنج کامفیروز ممکن است در واقع راه را برای حدود 500000 کشاورز برنج ژاپنی هموار کند تا تقاضای فزاینده ایالات متحده برای برنج چسبناک و دانه کوتاه را برآورده کنند.

هنوز دیگران استدلال کرده اند که اگر محدودیت ها برداشته شود، ژاپن باید برنج را از آسیای جنوب شرقی خریداری کند، جایی که برنج ارزان تر است و مواد شیمیایی کمتری در مزرعه دارد.

چنین خریدهایی باعث توزیع ثروت ژاپن و شاید کسب حسن نیت در بین همسایگانش می شود.

در حال حاضر، ژاپن در حال تجربه gai-atsu (فشار خارجی) برای لغو ممنوعیت واردات برنج، به ویژه در مذاکرات چند جانبه دور اروگوئه تحت توافقنامه عمومی تعرفه ها و تجارت (GATT) است.

برای شناخت بهتر برنج کامفیروز باید بدانیم برنج کامفیروزی چیست و چه محدودتهایی برای کشت آن در ژاپن وجود دارد.