فندق بو داده نمکی که به عنوان فیبرت نیز شناخته می شود، نوعی آجیل است که از درخت کوریلوس به دست می آید بیشتر در ترکیه، ایتالیا، اسپانیا و آمریکا کشت می شود.
فندق طعم شیرینی دارد و می توان آن را به صورت خام، بو داده یا آسیاب شده به شکل خمیر مصرف کرد مانند سایر آجیل ها، فندق نیز سرشار از مواد مغذی است و دارای محتوای بالایی از پروتئین، چربی، ویتامین ها و مواد معدنی است در اینجا هفت مزیت سلامتی مبتنی بر شواهد فندق آورده شده است.
فندق دارای خواص مغذی بسیار خوبی است. اگرچه آنها کالری بالایی دارند، اما سرشار از مواد مغذی و چربی های سالم هستند.
فندق همچنین حاوی مقادیر مناسبی از ویتامین B6، فولات، فسفر، پتاسیم و روی است.
علاوه بر این، آنها منبعی غنی از چربی های تک و چند غیراشباع هستند و حاوی مقدار خوبی از اسیدهای چرب امگا-6 و امگا-9 مانند اسید اولئیک هستند.
علاوه بر این، یک وعده یک اونس 2.7 گرم فیبر غذایی را فراهم می کند که حدود 11 درصد از DV را تشکیل می دهد.
با این حال، فندق حاوی اسید فیتیک است که نشان داده شده است که جذب برخی از مواد معدنی مانند آهن و روی از آجیل را مختل می کند فندق مقادیر قابل توجهی آنتی اکسیدان را فراهم می کند.
آنتی اکسیدان ها از بدن در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می کنند، که می تواند به ساختار سلولی آسیب برساند و پیری، سرطان و بیماری قلبی را افزایش دهد.
فراوان ترین آنتی اکسیدان ها در فندق به عنوان ترکیبات فنلی شناخته می شوند. ثابت شده است که آنها به کاهش کلسترول خون و التهاب کمک می کنند. آنها همچنین می توانند برای سلامت قلب و محافظت در برابر سرطان مفید باشند.
یک مطالعه 8 هفته ای نشان داد که خوردن فندق، با یا بدون پوست، به طور قابل توجهی استرس اکسیداتیو را در مقایسه با نخوردن فندق کاهش داد، که هیچ تاثیری نداشت.
اکثر آنتی اکسیدان های موجود در پوست آجیل متمرکز شده اند. با این حال، این محتوای آنتی اکسیدانی می تواند پس از فرآیند برشته کردن کاهش یابد.
بنابراین، توصیه می شود که مغزهای کامل و بو داده نشده را با پوست مصرف کنید تا مغزهای پوست کنده، برشته یا برشته نشده.